News

Rodrigo Duterte, dünya genelindeki gazetelerin sayfalarını süsleyen birçok alıntıya sahip. Ancak Duterte, sadece birkaç espriden ibaret değil; aynı zamanda tarihsel bir trajedinin de mimarı. Her manşete konu olan şakanın arkasında, Filipinler'deki karanlık bir gerçek yatıyor ve bu gerçek, düşündüğünüzden çok daha korkutucu.

Her dört yılda bir, ABD halkı dünyanın en büyük demokrasi uygulamalarından birine katılır. Yüz milyonlarca kişi, rakip adayların politikalarını değerlendirir, ekonomik planlarını sakin bir şekilde karşılaştırır ve neredeyse yarım on yıl boyunca ülkenin seyrini belirleyecek rasyonel bir seçim yapar. Sonuç ne olursa olsun, bu durum demokrasinin bir zaferidir.

Birçok kişi, 2016 ABD başkanlık seçimlerinin tarihin en kirli seçimi olduğunu düşünüyor. Ancak gerçek şu ki, bu seçim bu kadar kötü değil. Tarih bize gösteriyor ki, politikacılar seçim kazanmak için kirli taktikler kullanmaktan hiç çekinmemişlerdir.

1970'lerde, liberal Demokrat Senatör William Proxmire, vergi mükelleflerinin parasını israf eden ABD hükümet kurumlarına zaman zaman Altın Yün Ödülü'nü veriyordu. Benzer şekilde, 2011 yılında, muhafazakâr Cumhuriyetçi Senatör Tom Coburn, Ulusal Bilim Vakfı ile ilgili yapılan gereksiz harcamalar hakkında sert bir rapor yayımladı.

Orta Çağ boyunca, Rönesans ve Aydınlanma dönemlerinde, okültistler mistik ve metafizik konular üzerindeki çalışmalarına devam ettiler. Bugün bile, aralarında tanınmış kişilerin de bulunduğu birçok birey bu gelenekleri sürdürmeye devam ediyor. Bazıları, benimsedikleri garip uygulamalara yaptıkları katkılarla oldukça tanınmışlardır.

Siyasi doğruculuk, çağımızın korkulu rüyası, sokaklarda beliren, espriden uzak bir canavar gibi, katılmadığı şeyleri yasaklamaya çalışan bir davranış biçimidir. Genellikle bu tutum, sıradan uyarılar ve kasvetli "güvenli alanlar" gibi sonuçlar doğurur. Ancak zaman zaman, bu tutumun tam tersi bir etki yaratabilir. Hakaret içermeyen bir dünya arayışında, siyasi doğrucu yaklaşımlar bazı durumlarda istemeden de olsa...

Haksız yere gözaltına alınmak gerçekten korkutucu bir durum. Bir anda günlük işlerinizle meşgul olabilirsiniz, sonraki anda ise "Popo Yırtıcı" lakabıyla bilinen biriyle, gizli bir polis merkezinde karşılaşmak üzere götürülebilirsiniz. Ancak, bu düşünce ne kadar endişe verici olsa da, en azından bu durumun meydana gelmesi pek olası değil. Örneğin, "salata" kelimesini yanlış duymanız ya da...

1994 yılında 100 gün boyunca, Hutu aşırı uçları, 800.000 Tutsi Ruandalıyı acımasızca katletti. Bu, insanlık tarihinin en kötü soykırımlarından biri olarak kayıtlara geçti. Bu sıra dışı olay yaşanırken, BM Barış Gücü askerleri, karışmamaları talimatı altında duraksamadan izlemekle sınırlı kaldı.

Çin, dünyada daha fazla beğenilmek için elinden geleni yapıyor. “Yumuşak güç” kampanyasına yoğun bir şekilde katılan Çin, hedeflerine ulaşmak için zorbalık yerine propagandayı kullanmayı tercih ediyor. Dünya genelinde düşüncelerin şekillendirilmesini amaçlayan Çin, bu niyetini gizlemeye çalışmıyor. Aksine, bu süreçteki ilerlemeleri hakkında kamuya açık raporlar bile yayımlayarak oldukça şeffaf bir tavır sergiliyor.